Trabzonspor taraftarını memnun etmek mümkün değil. En azından bir kısmını. Ve bu bir kısım taraftar, bir kısım yazılı ve görsel medyada mikrofon ve köşe kapmış, taraftarın kafasını karıştırmaktan, camia içinde huzursuzluk yaratmaktan, bütünleşmeyi baltalamaktan, hizipçilik yapmaktan başka bir işlevi olmayan hatırı sayılır çoğunlukta cenahtır.
Bu konu nerden mi aklıma geldi?
10 yıldır deplasmanda yenemediği ezeli rakibini Saraçoğlu’nun çimlerine gömdüğü sırada, takımın ligin başından beri aynı kadroyla sahaya çıkmasını eleştiren bir kısım taraftarı duyduktan sonra, memnuniyetsizlikte gelinen son noktaya dikkat çekmek istedim.
Kaç yıldır takımın bir iskeleti olmamasından şikayetçi olan takım taraftarı, takımının ilk 11’indeki 7 oyuncunun sezon başında transfer edilmiş olmasına ve ilk yarıyı eksikleri olsa da oturmuş bir sistemle zirve ortağı olarak kapatmış olmasına rağmen, hep aynı kadroyla sahaya çıkışını eleştiriyor.
Tatminsiz ve memnuniyetsiz, dünyaya sadece eleştiri yapmak için gelmiş olan taraftar(!) ve medyadaki köşe kadılarının anlamsız tepkilerine cevap verecek değilim.
Bu bahsettiğim, tepkiden çok, o bakış açısına sahip insanların bu camiaya verdikleri zarara dikkat çekmek aslında. Bu tarz insanlar yeri gelir hocaya” hep aynı kadroyla sahaya çıktığı için” veryansın ederler, yeri gelir yönetime “çok transfer yaptılar” diye eleştirirler. Son olarak, Alanzinho transferi de bu cenahı susturmaya yetmedi. Susturmak şöyle dursun, o mutlak hedefe yaklaşmanın korkusu sardı, nesli hala tükenmeyen bu türü! Akıldan ve vicdandan nasibini almamış yorumlar ortalığa saçıldı. Bu futbolcunun maliyetinin gereğinden fazla olduğundan girip, kulübün geleceğinin ipotek altına alındığını, HES Projesinin bilinmeyen iç yüzünü açıklayacağından çıkarak mevcut yönetim kuruluna neredeyse hakaret edenler bile vardı içlerinde.
Bu tarz Trabzonsporluları memnun etmenin nasıl olabileceğini düşünüyorum son zamanlarda. A Takım’dan PAF Takım’a, Karadenizspor’dan Bayan Futbol Takımı’na neredeyse tüm branşlarda zirve mücadelesi yapılırken, sponsor gelirleri artmış, yeni sponsorlardan katkılar sağlanmışken, stadyumda revizyonlar yapılmış, biletlerin büyük çoğunluğu sezon başında kombine kart olarak satılmışken, başta HES Projesi olmak üzere kulübe kalıcı kaynak yaratmak için yönetim kurulu gece gündüz çalışırken, her şeyden önemlisi camia hakikaten birlik olmuş, özlenen güçlü Trabzonspor imajını yansıtırken bu noktada işbu insanların memnun olmasının imkansızlığının farkına varıyorum.
Amaçları üzüm yemekten çok bağcı dövmek olan bu kategorideki insanlar, hiçbir zaman hiçbir hamleyi takdir etmez, icraatın başındakilere teşekkür etmeyi günah sayarlar. Eleştiri (!) bahanesinin arkasına sığınıp hakaretler yağdırmayı şiar edinmiş bu grup, İstanbul takımlarından daha çok zarar vermiştir Trabzonspor’a, ve maalesef vermeye de devam edecektir. Özellikle yerel basında çokça rastladığımız bu tipteki insanların tedavileri için bir fon oluşturmak, şu anki yönetimin en büyük projesi olmalıdır bana göre, yoksa ne HES işimize yarar, ne de Sanal Operatör.
Alanzinho’yu hiç canlı izlemedim. Transferi için ismi geçene kadar da kendisiyle ilgili hiçbir bilgim yoktu. O bakımdan bu transferle ilgili yorumum hazırlanan video-kliplerle sınırlı kalacak şekilde olumlu yöndedir. Devre arasında kaliteli oyuncu transfer etmenin zorluğu, takıma direkt katkı yapacak oyuncu bulunsa bile bu tarz oyuncuların maliyetlerinin yüksek olması gibi durumları göz önünde bulundurmamız gerekir.
İşte bu yüzden Trabzonspor taraftarı, sol koridoru iyi kullanan bir oyuncumuz olmadığı faktörünü de dikkate alıp Alanzinho transferi için başta Mahmut Aksu olmak üzere Başkan Sadri Şener ve ekibine teşekkür etmelidir.
Hedefe doğru yelkenleri doldurduk gidiyoruz. Teknede bu hızdan midesi bulanıp kusanlar olacaktır çünkü bünyeleri böyle bir hızı ve fırtınayı kaldırmaz, onlar ağır ve hedefsiz, küçük çıkarları için yol alırken, kaptan köşkünde keyif yapıyor olmayı tercih ederler.
Ne hocayı ne yönetimi yerel medyaya yedirtmemek için herkes üstüne düşeni yapmalı…Bu Yönetim gücünü Trabzonspor taraftarından almaktadır… Medyada yer alan felaket tellalları gibi kliklerin taraftarlarından değil!
Haftanın Foto-Yorum'u Kadıköy'deki Fenerbahçe maçının kırılma noktasından. Oyunun henüz başı, kronometreler 2. dakikayı gösterirken Umut, kaleci Volkan'la karşı karşıya kalıyor. Yerden sekmiş olan topu Telsim tribünü önündeki kaleye sokmamak imkansızı başarmak gibi bir şey. Saniyenin bilmem kaçta biri sürede karar veren (!) Umut, topu ayağının üstüyle Volkan'ın üzerinden aşırtarak kaleye gönderiyor, Volkan da havada sanki boyunu 10 cm daha uzatarak geriye doğru esneyip parmaklarının ucuyla topa dokunuyor. Üst direğe çarpan top Trabzonspor'un atak yönüne göre soldan kullanılmak üzere koöşe gönderinin yolunu tutuyor. Belki pozisyonun gelişimi, anın anlatımı budur, ancak Umut'u takımda oynatıp oynatmamak tartışmalarının üzerine okuduğum şu yorum söylenmesi gerekeni tek cümleyle özetleyebiliyor.
Bugün Stabaek takımından transfer ettiğimiz Alan Carlos Gomes da Costa'nın (bundan sonra Alanzinho olarak anılacaktır ) imza görüntüleri internet sitelerine düştüğünde bizim samba hikayemiz kimle ne zaman başlamıştı diye düşündüm. Sahi Trabzonspor formasını giyen ilk Brezilyalı'yı hatırlayanınız var mıdır, kaç yılında gelmişti, hangi sezon oynamıştı?
