Fotoğrafa bakanlar 7-8 yıl öncesinin Trabzonspor'unu getireceklerdir akıllarına. 19 Mayıs Stadı belki de son bir kaç yıldır Ankaragücü taraftarının en sert protestosuna şahit oldu bugün. İlk yarıdaki en büyük silahları Gökhan'ı Fenerbahçe'ye satmalarına rağmen, eski kaptanları Ceyhun, Kocaelispor'dan Semavi, kısa süreli Galatasaray macerasından hatırladığımız İsmail Bouzid, Ankaraspor'un Meksikalısı De Nigris, bir dönem Trabzonspor forması giyen Kocaelisporlu Özgür Bayer, Sürmeneli Hasan Üçüncü, alt yapımızdan yetişmiş Ufuk Bayraktar, Abdülaziz Solmaz ve aklıma şu anda gelmeyen bir sürü takviyeyle kadrolarını güçlendiren yüz yıllık çınar geçen haftaki Antalyaspor maçından sonra bu hafta da evinde Konya'ya yenilince taraftarın sabır bardağı haliyle taştı.
Herhangi bir Trabzonspor taraftarına "sempati duyduğun takımları sayar mısın?" diye sorduğunda önem sırası olmadan "Ankaragücü, Kocaelispor, Sakaryaspor, Eskişehirspor" cevabını alırsınız. Benim için, Avni Aker'de izlediğim ilk maçtaki rakibimiz olması dolayısıyla da ayrı bir önemi vardır Ankaragücü'nün. Trabzonspor'u ilk kez 89-90 sezonunda Ankaragücü'nü 2-0 yendiğimiz maçta canlı izlemiştim. Velhasıl, saha içinde rakip olduğumuz kadar saha dışında olması gerektiği gibi saygı duyup sempati beslediğimiz Ankaragücü'nün bu durumda olması taraflı tarafsız tüm futbol kamuoyunda olduğu gibi bende de derin üzüntü yaratıyor.
Cuma akşamı Avni Aker'de takımımız 2. yarı ilk kez taraftarla buluşacakken, 2 maçtır oynanan diri oyunun etkisiyle iyice şampiyonluk havasına girmişken rakibimizin kötü durumdaki Ankaragücü olması daha da üzüyor beni. Umarım Cuma akşamı iyi oynayarak kazanırız, umarım biz bu maçı kazandıktan sonra Ankaragücü çıkışa geçer, alacakları puanlarla sıkıntılı bölgeden uzaklaşır. Naçizane futbol izleyicisi olarak bu ligde Ankaragücü yerine İstanbul B.Ş.Belediye'yi, Hacettepe'yi görmek istemem.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder