5 haftadır aldığın toplam puan 2, üstündeki en yakın rakibinle puan farkın, sıralamada bulunduğun yer gibi 5. Her ne kadar yeni kurulmuş bir kadro olsan da her sezon yarışın içinde olan asli rakiplerinden ikisi çok kötü durumda.
Üstelik ligin ilk devresini averajla ikinci bitirmiş, ikinci devreye çok iyi futbol oynadığın iki maçla hızlı bir giriş yapmışsın. O noktadan buraya gelmişsin. Üstelik 23 hafta kötü oynasan da seni destekleyen taraftarını da sahada mücadele etmeyerek küstürmüşsün.
Durum buyken lig sonuncusuyla oynuyorsun, devre arasında Norveç'ten gelen Brezilyalı bücürünün maça hareket getirmek isteyişine takım kaptanın ve Arjantinlin biraz ayak uyduruyor, bir de sahadaki rakibinden sezon öncesinde transfer ettiğin stoperin. Gerisi bildiğin gibi. Forvetin haftalardır olduğu gibi savruk, ne yaptığını bilmeden, asli amacının farkında olmadan sahada bir yerden bir yere koşmaya çalışıyor. Katar trenini son anda kaçıran Ginelinin aklı hala menejerlerin almak istediği parada kalmış. İlk devre rakip kaleciyi, kendi kaptanının çatala attığı kafa dışında pek de zor durumda bırakamamışsın. İkinci yarıya lig sonuncusu rakibin bir eksik kalarak başlamış, hem skor hem de sayıca üstün durumdasın ama değişen birşey yok. Hikayeden 2 gol daha buluyorsun ama ne baskı var, ne de güzel oyun. Şu rakibine 4 değil 14 gol atsan neye yarar ki, avcunun içindeki çeyrek asırlık hasreti giderecek fırsatı geçtiğimiz hafta yolcu etmişsin.
Maçtan akılda kalan Alanzinho'nun hareketliliği, Giray'ın sırıtmaması (en azından istekli olması), Isaac ve Ceyhun'un neden ilk onbir çıkamadığının sebebinin anlaşılması, maç öncesinde Ergün Pembe'ye ikram edilen fındıklar, Selçuk Şahin'in gördüğü komik kırmızı kart. Bu Isaac'ın GS maçındaki krampon skandalının ardından dün Alanzinho'nun verdiği pasta mevsim değişene kadar ofsaytta beklemesi gösteriyor ki kendisi Pekin Olimpiyatlarında kalmış. Boşuna kendisiyle vakit kaybetmemek gerek.
Velhasıl kelam, 10 kişi kalmış sonuncuya 4 attık, değmeyin keyfimize (!)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder